D’fhreastail na páistí a bhí ina gcónaí sa teach solais ar Scoil Bhaile Mhicheáil, 1.5 míle ar shiúl (suas cnoc an chuid is mó). Ba í seo scoil Ghaeltachta agus thug seo deis do pháistí nach raibh ina gcainteoirí dúchais Ghaeilge an Ghaeilge a chloisteáil mar theanga dhúchais an cheantair. Is dócha gur bhain sé suaitheadh astu nuair a bhí orthu bogadh ó theach solais amháin go ceann eile mar pháirt de chuid oibre a n-athar. Mar sin féin, rinne siad cairdeas leis na páistí áitiúla agus b’fhéidir go raibh siad ina bpáirt den phobal níos éasca ná a gcuid tuismitheoirí.

Sa gheimhreadh, cuireadh an tríú coimeádaí solais breise leis an fhoireann agus d’fhan seisean i lóistín sealadach ar chúl an tí solais.

Faoin bhliain 1978 níor coinníodh ach Coimeádaí Príomha amháin i bhFánaid agus nuair a d’éirigh seisean as a chuid oibre sa bhliain 1983 rinneadh athrangú ar an teach solais mar staisiún freastal agus d’fhan an Coimeádaí Príomha a bhí ar scor mar fhreastalaí páirtaimseartha.